خوشست خلــــوت اگـــــر یار یــار مــن باشـد
نــه من بســوزم و او شمــع انجمـــــن بـــاشــد
مــن آن نگیـــن سلیـــمـان به هیــچ نسـتــانــــــم
کــه گاه گاه بـــراو دست اهـــــــرمـــــن باشــد
روا مـــدار خـــدایا کــه در حـــریم وصــــــال
رقیــب محـــرم و حـــرمــان نصیب مـن بـاشـد
همـــای گــو مفکــن سایـــه شــرف هـــرگـــــز
در آن دیــار کــه طـوطــی کم از زغــــن باشـد
بیــان شوق چــه حــاجت کـــه ســــوز آتش دل
تــوان شناخت زســوزی کــــــه در سخن باشـد
هــوای کــوی تو از ســـــر نمیــــــــــرود آری
غـــریب را دل ســر گشتــــه بــــــا وطن باشـد
بســان ســوسن اگـــر ده زبـــان شـــــود حـافظ
چـــو غنچــه پیش تــــواش مهـر بـر دهن باشـد
